Bea laatste keer, Casino, kapper, Tia

Bea ging al bijna naar huis, naar Polen dus we zouden nog een keer afspreken.We begonnen natuurlijk weer in Combarro, waar verlieft op waren geworden. Eventjes niet al te lang want we zouden Pontevedra ingaan.

We namen de bus naar Pontevedra en we zouden eerst het treinstation zoeken waar Bea een ticket moest kopen om een aantal dagen Madrid te bezoeken. Helaas kon ik niet mee want ik had mijn zaterdag niet vrij. Na een tijdje gevonden. En was ik weer iets wijzer geworden hoe Pontevedra in elkaar zat. Het is nog best groot trouwens.

Na het lange lange lopen zochten we een cafetjes op om koffie te drinken. En keken we verleidelijk naar de kermis tegenover ons. Ik moest gewoon de kermisachtbaan proberen! Bea wilde liever niet maar dat hield me niet tegen ik ging alleen, nou spectaculaiiir hoor, Nee maar wel even leuk.

Er was een leuk marktje bij de kermis en die struimden we dus af. 1 boekje gekocht en Goh We waren nu bijna blut! Maar we hadden zooo´n trek in een ijsje. Dus ja wat doe je 2 leuke meiden met beide exact 40 cent snakkend naar een ijsje. Nou dan loop je op het eerste het beste ijskraampje af kijk je de jongen verkoper lief aan en zeg je he ach ik heb maar 40 cent en hmm.. jawel dan loop je weg met de grootste (serieus) ijsjes van de kermis! Zo doen we dat!! Hihihi

De volgende dagen volgden in het casino, Het Casino hier is een luxe club voor rijke mensen met 2 zwembaden en uitzicht op de stad. Dus nog lekkers gezont, gezwommen en ijsjes gegeten voor een paar keer. Met het gezin. Woensdag 27 augustus gingen we eten bij vrienden van het gezin wonend naast het casino. Waar ze een zwembad hebben met zout zeewater, nog lekker gezwommen met al die snotaapjes en gevoetbalt met me grote vriend Tito en daarna gingen we lekker middageten.BBQ´en en wat hier zo normaal is dat z edan bij het eten een grote schaal chips zetten Hmm

Donderdag ging ik voor het eerst naar de kapper. Het is een kappersschool maar erg goedkoop dus ik vond het wel prima. De meisjes wilden mee om te kijken en krijgen bij de kaper zo´n pop om er mee te spelen en de haarstjes mee te borstelen. Ondertussen werd ik gewassen en geknipt en man slecht!! Manon ik had je nodig om me haar te knippen! 3mensen wisselden steeds om me haar te knippen waarvan er een keihard aan me haar en hoofd trok nummer twee gezellig zat te kauwen en tegen mij aanleunden terwijl ze knipten. Maar dat kost je dan gelukkig maar ook 7 euro bij elkaar. Uiteindelijk zag me haar er wel goed uit. En we liepen naar huis onderweg kwamen we nog een leuk jurken winkeltje tegen en stormden we erin en kreeg ik 5 jurkjes in me handen gedrukt, ja die moet je passen!

Vrijdag gingen we naar el tia´s huis. Gezellig, de tante is zo aardig. Gezwommen in het zwembad en toen trokken R,A en ik de wilde weiden in om bramen te gaan plukken 2 uur later kwamen we terug met een emmer vol bramen en een gestolen druivenbos en een limon gekregen van een oud omatje die ons wilde helpen voor de verzameling. Aardig wat schrammen eraan overgehouden trouwens. Van de bramen hebben we uiteindlijk ook heerlijke jam van gemaakt.

En de volgende dag op naar MAdrid!

Paardrijden, fotohokje, Santiago, Bea

Dinsdag was ook een geniale dag. Alberto had al een lamnge tijd geleden beloofd dat we een keer zouden gaan paardrijden op een van de paarden van zijn vriend.

En vandaag was de dag. Op het platteland stond een leuk nieuw huisje met 6 paarden, ik en de kids natuurlijk eerst vollop enthousiast de paardjes begroeten en aaien en daarna mocht ik een paard uitzoeken waar op ik mocht rijden (wauw!) Ik had mijne uitgezocht en we zadelde hem op, een aantal foto´s later zat ik op het paard.
Heerlijk na ál die tijd. Ik heb ong. 3 kwartier mogen rijden, en vond het super. Het paard was wel ontzettend lastig en luisterde slecht aan de teugel, en was snel geshokt. Uiteindelijk bleek ook dat het paard harstikke jong was en nog maar 8 keer bereden was! Ik kreeg een compliment dat ik het goed deed. .. Na het rijden lieten we het paard op het grote terrein los liepen we weer naar de andere paardjes waar ik een Geniale foto heb van Tito die een van de paarden een kusje geeft!

Woensdag was het oppeens een slecht dag met veel regen. We werden het huis uitgestuurd in jawel de regen en wat doe je met 1.50 euro en een uur de tijd om iets te doen. Aha we gingen 50 cent zoeken en daarna krompten we iedereen het fotohokje in om een leuk moment met de kids vast te leggen.

Vrijdag gingen we Santiago in! Alberto moest er werken en ik de rest gingen de stad in. Mar liet me alle plekjes van de stad zien en het was heel gezellig. Lekker weer ook en we namen een ijsje bij de chocoladefabriekwinkel waar we keken naar een van de typisch optredens op straat. Muziekanten die heel actief en enthousiast een nummer deden met hun trompetten. Levendig.

Even later liep er een zwerver op ons af en ik was met met de meisjes, hij viel ons lastig dus ik zie no hablo español, no hablo ingles, hablo frances. Dat vond de zwerver, en de meisjes ttrouwens ook, wel grappig waarop hij in zijn frans zich probeerde te uitten. Gelukkig werden we gered door A. Het gezin kwam heel toevallig vrienden tegen en toen eindigden we met een milksake op een terrasje om vervolgens weer naar huis te gaan.

Zaterdag had ik in de middag zoals gewoonlijk vrij en ging ik er op uit. Het weer was heerlijk en ik misde het strand in Covelo. Sanxenxo is een heel tourischtisch plaatsje hier in Pontevedra en dus ging ik Sanxenxo in ( en probeer je maar eens verstaandbaar te maken met zo´n belachelijke plaatsnaam te maken tegen de buschauffeur) Haha. Ik ging er alleen op uit met Ipod, boek en handdoek. Heerlijk dagje strand en een paar winkeltjes. Nog gezwomen en lekker me boek uitgelezen. Top dag! S´avonds ging ik met Bea, de poolse au-pair uit.

Zondag was Bea dag de hele dag van sóchtend tot s´avond zijn we samen geweest en gingen eerst ons favorite plaatsje in Combarro. Dit is zeer typisch gallicie in 1960 met Horreos en al het typisch wat ze in de 20ste eeuw hier hadden. Het is magisch, met de kleinste straatjes die je je kan bedenken, In de winkeltjes kon ik soms niet eens staan zo laag was het plafond. En iets heel grappigs want er heerst hier echt iets magisch, de ambiente.

Een typisch voorwerp ios een hekje hier en hoewel ik in Pontevedra nog geen kat heb gezien, zie je ze hier in elke hoek. Zwarte katten, zo heb ik ook een geniale foto van een kat die aan het gapen is met zijn tanden goed zichtbaar. We hadden veel lol lekke rveel gekletst en jawel liepen terug naar waar we vandaag kwamen. We liepen naar Covelo waar zij nog zat en ik mee ging om nog een beetje meer strand te pakken.

Spaans familiedinner, Zeilboottocht

Nounou, ik heb mijn weblog goed bijgehouden! Ik moet wel ook eerlijk zeggen dat volgens mij toch niemand hem leest, dus dat het minder uitmaakt. Iniedergeval ik ga een korte samenvatting geven van de afgelopen 6 maanden Por fin!

Hablo, ahora, muy bien español. Pero para vosotros estoy tan amable por escribir esta correo en Holandes.

Galicie,me encanta (ik hou van Galicie). We hebben een slechte winter gehad met veel regen, Maar ondankt alle regen heb ik hier toch een geweldige tijd meegemaakt. Na een aantal van die wilde feestjes was het iets rustiger, zo heb ik nog 3 weken in Covelo, het strandhuis gezeten. Op het einde moesten we helaas gedag zeggen en vertrekken naar de stad. Ook leuk natuurlijk.

De eerste week in de stad, direct na Covelo. Was er ook groot familieetenetje, typisch spaan, in het huis van de opa en oma op het platteland. Pontevedra heeft een hele mooie groene natuur en het eten is er het beste. Ze hadden de grootste Paella pan ooit gemaakt met allerlei verschillende soorten vis en empanadas (typisch). Hier in Spanje is het gewoonlijk om eerst de kinderen eten te geven en daarna met alle volwassenen aan tafel te zitten.

Het was intens typisch spaans en ik genoot er met volle teugen van. De opa van het gezin maakt zijn eigen sterke drank en dus moesten ´de volwassenen´ natuurlijk allemaal een glaasje nemen, maar menn het was sterk!

Na het heerlijke maal wat meer dan 2 uur in beslag nam gingen de nichten neefen kids en ik het land op. Eerst op zoek naar sprinkhanen en daarna kwamen we bij een heel mooi oud kerkje waar in geen jaren geen dienst meer was geweest.

Na het Familiesupper ging ik met Manolo mee uit (neef van het gezin) Eerst gingen we naar een vriend van hem toe (die mij vervolgens zijn hele grafitti colectie in map en op foto´s liet zien) maakten we en aten we daar pizza en gingen we met een grotere groep naar een Ierse kroeg.

De volgende dag ging ik met het gezin naar vrienden. Groot huis op het platteland met zwembad en al. Weer heerlijk gegeten, we gingen BBQ´en we aten grote kreeften (die je helemaal open moest kraken om er vervolgens 1/6 van de hele kreeft van te eten), grote stukken geroosterde tonijn en spareribs.

Maandag was een zeer leuke tijd. We gingen namelijk nogmaals naar andere vrienden van het gezin op een jacht.

Fiesta del Torros

Oke, dit schiet niet bepaald op, met mijn weblog, ik denk dat ik het maar anders aan moet pakken. Ik heb hiervoor bijna per dag een heel lang verhaaltje geschreven en ik ben nu in maand 1 in mijn weblog terwijl ik hier nu al ongeveer een half jaar zit. Al heb ik zoveel dat ik wil vertellen over Covelo, de feestjes, rijke leven en reisjes, ga ik een bondige samenvatting geven, ipv van alles leuk beschrijven!

Oke om het af te leren nog een uitgebreid verhaal! Een feest, een geweldige dag: Zaterdag9 augustus. S´ochtends een lekker vers ontbijtje van de bakker, en s´middags kwamen de ouders van Lucia die ook bleven slapen. Alberto en Mar moesten die dag weg en namen Albertito mee dus ik had de meisjes. Meiden met hun vriedinnetjes gespeeld en s´middags weer heerlijke visjes in Bar Covelo, schelpdiertjes zoals ik ze altijd van het strand in Noordwijk meenam naar huis lagen nu op me boord.

Lekker dagje, nog een aantal spelletjes gespeeld, en Alberto komt aangelopen, ´Jessie vamos a Pontevedra´ oke fijn wat staat me nu te wachten, ik moest ook me slaapspullen meenemen want ik bleef in hun pontevedra huis slapen..

Om 8 uur had ik een afspraak met Letti en Marta om eens lekker te feesten, het was namelijk groot feest in Pontevedra vanwege de stierenvechters, Maar serieus ik had geen idee wat me te wachten stond dus ik had kort rokje leuk wit topje aan, Het weer was lekker, mijn mood helemaal top (dit was ongeveer de derde keer feesten in deze week) Ik werd heel aardig afgezet door Alberto, en Marta stond me op te wachten, Ze moest hard lachen omdat ik een wit shirtje aanhad en verzekerde dat hij na deze avond knalrood zou zijn. De stad had echt feest, iedereen was vrolijk bewapend met wijnsupersokers en nog meer alchohol maar dan om te drinken. Menn, echt craizy we liepen weer naar hetzelfde plein als vorige keer en om een uurtje of 8 wat het pas was was de helft al meer dan lam, ging iedereen uit ze dak en waren er gelukkig geen kinderen of oude mensen in de buurt te vinden.

Ik kreeg drankje en ik zag dat bij de aankopen die ons groepje had gedaan een gast een gratis shirt kreeg. De hele nacht was ik nogal in een spontane bui dus uit dat shirt! Is voor mij! En ik kreeg hem. Ik meen het ik heb met nog nooit zoveel mensen gepraat, ik kon nog niet zo heel goed spaans dus werd geholpen door chico (vriend marta en engels gestudeert) Waar ik ook ging, ik had wel een leuk gesprek. Waardoor ik uurtje lateer ook iedereen op het befaamde pleintje had ontmoet en nu iedereen me kende. Ik was nogal in een vrolijke bij en zag mijn hottie 4 uur klok dus ik marta marta kom mee, dus beetje brutaal maar hij was echt heel leuk, ik heb er 5 foto´s en betoverd gesprekje aan over gehouden hij kon geen woord engels en ik geen spaans, toch een van mijn interessantste gesprekjes ooit haha, ik was er wel achter gekomen dat hij fotograaf was, maar goed iniedergeval ik werd ingepikt door een van de beste vrienden van Marta, hij had 2 Hollandse vrienden en kon flauwe (scheld) zinnetjes in het Nederlands, dus nouja ik ben altijd wel in voor een gesprekje over NL, hij had aaaardig wat op en was er van overtuigd dat hij aan het eind van de avond mij zou hebben. Maar helaas ze droom ging verloren en ik werd gered door mijn prins op het witte paard.

Na een tijdje kreeg ik een telefoon tegen mijn oor gedrukt van ja wel Mr. vervelend. Who is this? Had ik dus zijn Nederlandse vrienden uit groningen aan de lijn. Haha, nou dat was wel even leuk om toch na zo´n lange tijd even Nederlands te praten

De avond was echt heerlijk. En we gingen op een geven moment maar even de kermis op, die hier dan ook de hele nacht doorgaat. Papito (ben er achter gekomen dat zijn naam Chico; ookwel jongen) was aaaardig bezopen en ook zijn vriend die gedate dat met de bekende presentatrice. Ze bleven me dan maar vertellen dat ze me zo´n leuk gezellig meisje was en dat ik altijd zo spontaan en vrolijk bleef. Okeee.

Ik werd uitgedaagt door de ´mannen´ om een potje darten, hihihi. Nou wie mij kent, ik serieus versla menig man (heee Fons). En terwijl de ´mannen´allemaal mis gooien. Had ik zoiets, zo moeilijk kan t toch niet zijn., EN TJACKA ik had ze alle 3 perfect gegooit en ging sereius met een teddybeer tergroote van Tito naar huis!!

Ahhhh, dat was echt een leuk feestje, beste tot nu toe!

Covelo

6 Augustus. Ik werd om half 9! gewekt door Tito ook Ana was al wakker en we hebben vervolgens een beetje uitgerust, bankgehangen en rustig ontbeten totdat Rocio eindelijk wakker werd. Toen Alberto s´middags kwam had hij Lucia een vriendinnetje van Rocio en Ana bij zich, die deze week bleef slapen. Een knap meisje, ondeugend, gekleed in Tommy H. En had ik s´avonds weer hele gesprekken met Alberto, die haast geen engels spreekt, en zijn engels alleen weet van engelse filmtitels en musicals. Hij vind het zijn plicht mij Spaans te leren en ik moet dan ook met hem in het spaans prberen te praten, dan noemt hij het ´ Jesy Spanisch time!¨ Haha

7 Aug. Het weer was vandaag niet zo lekker dus we zaten vooral binnen. Ik werd door Lucia en Rocio meegesleurd om hotelletje en vliegtuigstewardesje te spelen. S´middags ging ik met Mar en Tito mee naar de tante´s huis. Dat onwijs mooie huis, om daar een bakkie koffie te doen, ik ging die kleine, daar eenmaal aangekomen, eerst naar de paardjes verder op kijken en bramen plukken, en eenmaal terug speelden we in de dure BMW van de broer van Mar. Die kleine is helemaal verzot van auto´s en moters maar ik was als de dood dat er iets kapot ging. Het heeft me iniedergeval wel een hele leuke foto opgeleverd

S´avonds liet ik de foto´s van Tito met de paardjes zien en zei Arberto dat hier in Pontevedra in de bergen wilde paarden zijn en dat hij ze wel eens ziet als hij een fietstocht maakt . Ook begon hij over een hele rijke vriend die eigen paarden heeft enzo en dat we daar binnenkort wel een keer met het gastgezin heen gaan. We zullen zien!

Na het eten had ik eindelijk het gesprek met Mar waar ik telkens naar gevraagt had. En het was een goed gesprek, ik heb een rooster van 30 a 35 uur per week (werkelijkheid meer) en verdien 65 euro in de week, ik moet de kids engels leren, orden, respect, samen met ze eten, en zo straffen als het nodig is en ik moet vrienden met ze worden. 2 Later kon ik eindelijk naar me bedje toe.

Zaterdag 8 aug. Hete dag, de broer van Alberto was op bezoek met zijn vriend en de hond genaamd Can (Gallego voor hond). We weer heel lekker middageten, ik schepte ruim op en zag dat die broer van A. nauwelijks at hij die al zo mager was zat op een dieet, my god!

Bij het avondeten was ik alleen met de kids en moest ik Tito voeren, dat ventje is echt onmogelijk! Ik nam hem dus uiteindlijk mee naar zijn kamer en hij bleef maar huilen, na 3 keer terug te zijn gelopen met een belofte dat hij wel zou eten en het vervolgens weer niet deed, was dat de laatste keer! Ik plofde me zelf op het bed naast hem en het bed begon te kraken en oppeens begon hij te lachen dus ik deed een beetje mal en dubbel dat dat ventje lag, wat een acteurtje man!

Goed eindelijk de kleine op bed en nu de meisjes, mar en Alberto waren net thuisgekomen. En Rocio liep terug van haar kamer en zei ik ga niet slapen er in een muis in mijn kamer!! Ja thuurlijk nou dus Mar en ik kijken, bezemsteel in de hand, en niets, stt heel stilletjes voor de kleine keken we toch voor de zekerheid onder de bedden, In ene met zijn drieen tegelijk GILLEN!! we sprongen zo snel mogelijk op het dichtsbijzijnde bed, en moesten keihard lachen om onzelf. Maar nu opgesloten en allemaal als de dood voor de muis, ik was op het bed bij t raam gesprongen en gelujkkig had dit raam ook uitzicht op Bar Covelo waar Alberto was dus ik ben letterlijk uit het raam gaan hangen en we hebben Alberto om hulp gevraagt. De sukkel geloofde ons niet en uit eindelijk zijn we veilig onstnapt maar hij zat er echt en ik ging het bewijzen, Dus met ze alle weer in de Kamer Als 3 angstmuizen zaten wij te heel voorzichtig te kijken en Alberto had het wapen, de bezemsteel in zijn hand, 5 min later niets gevonden, klaar om te gaan, Oh gosh tilt A. het kussen van Rocio op en zit hij eronder was echt onwijs angstig dus wij sprongen weer zo snel mogelijk op de bedden, en dat beest sloeg op wild en liep ggvv over onze bedden heen, nee serieus ik was niet angstig van angst maar beesten zijn echt smerig! Dus na wat tripjes van bed naar bed gesproken zat hij is een val en een Alberto hem doodgeslagen met de bezemsteel, ik durfde niet te kijken en zat met Rocci gekluisterd in elkaars armen. Die avond keken we ook nog een stukje Blade. En boven alles heb ik toch nog heerlijk geslapen (maar wel eerst onder me bed gekeken )

Un besito

Zon, zee, strand

Familie Ana ging weg en de volgende vrienden kwamen weer een soort oma van de kids met haar zoon Felix en deze jongen is geestelijk gehandicapt. Mar legde me uit dat Rosaura de moeder van de overleden beste vriendin van Mar is. Lastige situatie. Iniedergeval de mensen waren heel aardig en Rosaura hielp Mar in de keuken en we aten Xoubys, heeeerlijke kleine gefrituurde visjes die je met kop en al op moest eten.

Rosaura en Felix bleven slapen. Ik heb het gevoel dat iedereen wel tevreden met me zijn. Ik ben geintereseert, nieuwschrierig, doe e uiterste best voor alles, kan goed met de kinderen opschieten, help een beetje met het huishouden en schep altijd minstens me boord vol, waarbij Rosaura me altijd meer toe probeerd te schruiven, haha.

God ze wisselen elkaar serieus af, Mar en Alberto samen met Tito brachten de gasten naar huis en toen kwamen Pilar en Pitou, we gingen met zijn alle ik de meisjes en hun, een watervolleybalpartijtje doen, en dankzij mijn volleybal kunsten heeft ons team dus vanuitsprekend gewonnen.

S´avonds nog een hele tijd met Pitou lopen praten over werldreizen, hij was al naar zoveel werelddelen geweest voor zijn baan (marine) en kon zulke leuke verhalen daarover vertellen. En het is echt een droom om die reizen ook te mogen maken.

Volgende dag (5 augustus) kwamen Rosaura en Felix weer en had ze een onwijs lekkere zelfgemaakte cheesecake en empanada (typisch Galicie bladerdeeg en intvis en andere lekkerspul erin) meegebracht. Hmm als ik niet uit kijk kom ik hier kilo´s aan! Die dag volgde weer met een heerlijk zon, zee, strand, bak, zwembad dagje. Die kleine lag lekker zijn middagslaapje te doen en dit keer had ik de meiden ook niet omdat ze moe waren en een siesta gingen houden, hmm ik pakde me boek trakteerde mezelf op een magnum wit bij de bar en ging terug naar mijn ligstoel in de zon

Stierengevechten

Zondag 3 augustus. Ik stond op, nou eigenlijk werd ruw gewekt. En het was alof ik Kevin van Home Along was op pakkingsdag. Men, giga druk we hadden nu een huis vol met 3 ana´s en 2 alberto´s, 5 gillende gierende lachende kindertjes. Wat een schatjes, grr. Er volgde dan ook een drukke stranddag met 5 druk speelende spaanse kindertjes.

Om 9 uur had ik weer met Letti en Marta af gesproken om uit te gaan. En Alberto en de andere vader brachten me in de dikke BMW, leren bekleding. Ik kreeg vandaag de tip oudere kleding aan te doen en dat deed ik ook ik kreeg daarbij een groot oud vest van Alberto die ik mocht houden. Iedereen op de starten had wel iets oudere kleding en iedereen had en een fles rum, vodca, wiskey EN een supersonischewatersooker bij zich. Freeky!

Haha, enfin omdat ik dus geen idee had naar wat voor soort feest we zouden gaan maar ik had er zin in we gingen eerst op het zelfde terasje van eergister zitten. Cider kwam weer op en vrienden kwamen weer aanschuiven. Namen natuurlijk vergeten, en we gingen door op feestdag van deze week, fiesta del torros (als het goed is.) En omdat mijn kennis nog niet optimaal genoeg was over stirengevechten kreeg ik een uitgebreide uitleg. De stierengevechten zijn geen sport je moet het meer asl een kunst zien, en maar ongeveer 10% van de bevolking is het echt met deze gevechten eens. De rest vind het vooral leuk om er een feestje om te geven. Iniedergeval. Uitleg over ´de kunst´. Je hebt 3 stierenvechters. Je hebt een groot rond speeldveld (stadium) en het ronde veld bestaat uit 3 cirkels (2 ringen om een cirkel heen). In de buitenste ring zitten de stierenvechters nog op een paard en heeft hij 1 speer om 1 stier mee te doden. In de middelste cirkel zitten de stierenvechters niet meer op een paard en heeft hij 2 speren die hij aan de linker en rechterkant van de stier moet steken om de stier te doden. En in de Binnenste ring is het het gevaarlijkst daar is het speelveld ook het kleinst.. De stierenvechter heeft hier een rood doek die hij kunstig, sierlijk moet bewegen en de stier moet uitdagen. In zo´n kunstspectakelgevecht worden er uiteindelijk zo´n 6 stieren gedood! Ai!

Na een lang gesprek over stieren gingen we naar het plein, waar het feest al vollop aan de gang was en wat vol stond vol dronken en verzopen (lees zeiknat van de wijn) lui. Bleek dus dat de waterpistolen gevuld waren met wijn. Zegmaar een soort Spaanse schippersfeest, met wijn ipv van bier en midden in de stad ipv het platteland. Het was echt top. Ik heb weer heel wat mensen leren kennen veel spanjaarden die probeerde engels met me te spreken maar ik begreep er geen hout van, lachen en ja knikken, de vele vele studievrienden van Marta, een stelletje dronken meiden die binnenkort naar NL gingen en een knappe spanjaard, ik wilde perse een foto hebben van de hotties hier voor vriendinnen thuis en sleurde Marta mee om me te helpen, ja nou we willen dus een foto van jou! Aha bueno, met een glimlach kom je heel ver! Ik heb me foto gehad en nog een tijdje geklets met de hunk.

Uiteindelijk thuis moet ik zeggen dat ik nog aardig droog was, en de oude kleren gelukkig niet echt nodig waren geweest. Ik kroop lekker mijn bedje en viel heel snel in slaap.

Ziek en Familie Ana

2 Augustus. Nou de vorige dag had me dus mijn kop gekost en die cider was sterker dan ik had gedacht! Ik lag een dag ziek op bed. Fijn terwijl de zon vrolijk zat te stalen had ik alleen nog maar oog voor de toiletpot, Mar, de moeder van het gezin, was wel heel lief en bezorgzaam en bracht me lief Kamillethee. Ik heb haar maar verteld dat het door het eten van gister kwam, dat mijn maag dat niet aan kon en moest wennen. Ik had mijn verhaal goed klaar ik wist alleen wel dat de cider ook nog ergens in het verhaal moest passen.

Letti en Marta hadden me die avond ook uitgenodigt maar helaas moest ik dat afslaan ik voelde me daar nog niet goed genoeg voor en dat kon ik niet maken tegenover het gezin.

Bij het avondeten (lees maar nachteten) aten we bij Bar Covelo en we hadden die dag visite gehad van De Familie Ana, ja appart maar hier in Galicie noemen ze hun kinderen naar hun zelf en hebben we hier dus moeder ana en dochter ana, en omdat ik geen achternaam onthouden heb Familie Ana! Bar Covela bracht weer alle lekkere visjes op tafel en ik voelde me weer goed genoeg om alles uitteproberen alleen helaas waren we nu met 2 moeders op pad en was het beter dat ik de lichtje dingetjes had en als de vaders me dan stiekem wat calamaris voorschotelde krijg ik 4 ogen op gericht. Maar ik waardeerde de bezorgdheid en heb dus (met een klein tegenzin) de lekkere visjes in ruim gebakken olijfolie laten liggen.