Familie Ana ging weg en de volgende vrienden kwamen weer een soort oma van de kids met haar zoon Felix en deze jongen is geestelijk gehandicapt. Mar legde me uit dat Rosaura de moeder van de overleden beste vriendin van Mar is. Lastige situatie. Iniedergeval de mensen waren heel aardig en Rosaura hielp Mar in de keuken en we aten Xoubys, heeeerlijke kleine gefrituurde visjes die je met kop en al op moest eten.

Rosaura en Felix bleven slapen. Ik heb het gevoel dat iedereen wel tevreden met me zijn. Ik ben geintereseert, nieuwschrierig, doe e uiterste best voor alles, kan goed met de kinderen opschieten, help een beetje met het huishouden en schep altijd minstens me boord vol, waarbij Rosaura me altijd meer toe probeerd te schruiven, haha.

God ze wisselen elkaar serieus af, Mar en Alberto samen met Tito brachten de gasten naar huis en toen kwamen Pilar en Pitou, we gingen met zijn alle ik de meisjes en hun, een watervolleybalpartijtje doen, en dankzij mijn volleybal kunsten heeft ons team dus vanuitsprekend gewonnen.

S´avonds nog een hele tijd met Pitou lopen praten over werldreizen, hij was al naar zoveel werelddelen geweest voor zijn baan (marine) en kon zulke leuke verhalen daarover vertellen. En het is echt een droom om die reizen ook te mogen maken.

Volgende dag (5 augustus) kwamen Rosaura en Felix weer en had ze een onwijs lekkere zelfgemaakte cheesecake en empanada (typisch Galicie bladerdeeg en intvis en andere lekkerspul erin) meegebracht. Hmm als ik niet uit kijk kom ik hier kilo´s aan! Die dag volgde weer met een heerlijk zon, zee, strand, bak, zwembad dagje. Die kleine lag lekker zijn middagslaapje te doen en dit keer had ik de meiden ook niet omdat ze moe waren en een siesta gingen houden, hmm ik pakde me boek trakteerde mezelf op een magnum wit bij de bar en ging terug naar mijn ligstoel in de zon