Zaterdag 26 juli
S´ochtends werden we vredig gewekt door de zonnige ochtendzon die door ons raampje naar binnen gleurde en de meisjes die steeds stiekem naar binnen keken of ik al wakker was. Onze (mijn) kamer heeft echt onwijs mooi uitzicht over de zee, lovely.

Hier bij de familie Garcia hebben ze een heel appart ontbijt. Zo komen alle zoete koekjes en cakejes op tafel en eten ze warme melk of chocolademelk met cornflakes en nog meer koekjes erin.

Na het ontbijt gingen we naar het strand. Ik werd meegetrokken in een kwallenzoektocht en mam was druk pratend met Mar. Nog een lekker kopje koffie gedronken bij het barretje. Middageten zat al op ons te wachten en we aten en aantal koude pasta´s (ze eten hier s´ middags altijd uitgebreid). En toen gingen we naar de zus van Mar. Een ontzettend mooi huis incl. zwembad, wijnkelder en een vol uitzicht op zee! Een vooroordeel van de Spaanse klopt hier al ze spreken namelijk vaak af met familie. Familie staat dan ook op de eerste plaats. We kregen nog eens een lekker koppie koffie en een typisch suiker zoet brood, niet lijken op het suikerbrood wat wij in NL kennen. Om een uurtje of 11 s´ avonds begon ik me toch wel af te vragen wanneer we nou gingen eten of we uberhaupt nog gingen eten? Gelukkig een kwartier later gingen we met zijn alle met de auto´s naar een afgelegen restaurantje ver weg.

Het was inmiddels 12 uur en het was super druk in het restaurant. Om half 1 kwam het eten. De spaanse hiero eten met zijn alle van verschillende platen met eten (je krijgt hier geen voorgeserveert boord) en dat maakt sfeer er gezellig op! je eet van een cocktailprikker of doet kleine beetjes op je boord en ze gebruiken ipv een mes vaak een stukje brood om hun eten op hun vork te scheppen. Het was echt een leuk plekje en de sfeer was ultimaal spaans, spontaan en druk babbelend. Het eerste boord was patatas de totillas. Een soort quiche van aardappelen, ei etc. en natuurlijk kwamen later ook de pedron´s weer op tafel. Dit zijn groene gebakken pepers en 10% is zeer scherp de rest eet je als een groente. Je eet ze van het stokje en gister had manuelo mij verteld dat de scherpe pepers vaak de grootste en langste zijn. En mam zat lekker te genieten van de al het lekkere eten en de pedron´s tot ze een grote langwerpige pedron pakte. Ik wilde het nog zeggen maar hield netjes me mond en ik en manuelo hadden al een verwachting. ´Nee, deze is niet scherp, deze is lekker zei´ mam. Niet eens 3 seconde later wordt ze knalrood en graait ze meteen naar water en brood. Haha, de tafel lag plat!

BESOS

Foto´s: http://www.mijnalbum.nl/index.php?m=myalbums
(klik op de link en log in als jessica_banning5@hotmail.com met als wachtwoord Spanje, met hoofdletter. Aub geen dingen wijzigen en tussen jessica en banning zit een laagstreepje, een underscore)